Zes recensies en een reactie over en op Het einde van de poëzie:
- allesoverboekenenschrijvers.nl, door Tim Donker: “Ik roep nu alvast Het einde van de poëzie is de beste bundel van 2022″
- Trouw, door Janita Monna: “Kunst is te zien wat is. Koffie die pruttelt, en daarnaar kijken. ‘Overal zijn in schitterende werking/ intrigerende processen,/ erop gericht/ ons te ontroeren.’ Ook daar zit de poëzie”
- Het Parool, door Dieuwertje Mertens: “Is er ook goed nieuws, voor de lezer, voor de poëzie? Jawel. Mark Boog wist ook uit het niets, uit het ledige, poëzie te peuren en dicht er dwars doorheen”
- Meander, door Johan Reijmerink: “Juist de subtiliteit waarmee hij de dreiging in beeld brengt, verleent deze poëzie een verrassende spanning, zonder dat de zweem van het onbenoembare verloren gaat”
- Tzum, door Matthé ten Wolde: “En dus zet Boog alle zintuigen open en kijkt hij steeds weer naar de wereld met nieuwe ogen, in de veronderstelling dat er elk moment iets kan gebeuren dat hij wil opschrijven, nee móet opschrijven”
- Leeskost, door Piet Windhorst: “Deze bundel bestaat uit heldere, vrij toegankelijke gedichten. Ze lijken simpel, maar er is toch steeds een diepere inhoud”
- En op ooteoote een (voor mij verrassende) interpretatie van een gedicht uit de bundel, door Pieter M. van Sterkenburg
mark boog 