Want de wereld moet in brand, de wereld stáát in brand

Fragment uit De rotonde
(tegen het eind van deel 3):

Van Dam is door en door verkleumd. Skelet
van ijs, omhuld door huiver. Maar de regen
wordt steeds minder koud. Eerst lauw, dan warm,
dan brandt het hemelwater zijn gezicht.

Het asfalt stoomt, de akkers dampen, sissend
landt de woeste regen – één blok water –
op de koude grond. Vlak naast Van Dam
een inslag: populier getroffen door

de bliksem die nu ziedend om zich heen slaat.
Want de wereld moet in brand, de wereld
stáát in brand. Van Dam baant zich een weg,
aan één oor doof, verblind door alle chaos.

Hij kent de weg.
Hij kent de weg.
Het dondert en het bliksemt.

Open land, gesloten geest

Fragment uit De rotonde
(het slot van deel 2):

Hier is niemand welkom. Open land,
gesloten geest. Een vreemdeling stuit maar
op weinig weerstand, waadt door nevelen
en leegte, staat dan buiten. Zachte dwang.

Drooggelegd moeras van argwaan. Vrijheid
schuilt in onopvallendheid, fluistert
de wind. Een kil betoog, een ijl verweer.
Dit stugge land waar geen beweging is

beklemt Van Dam ineens met grote kracht.
Hij durft niet op te staan maar in hem fladdert
ongeduldig, vogel in een kooi, zijn ziel.
Het kruispunt wacht. Het tijdstip naakt.

Hij ziet het land.
Hij buigt het hoofd.
Het onweert in de verte.

Le Guess Who? – de zaterdag

En dan de zaterdag van Le Guess Who? die nog fijner was dan de vrijdag.

Le Guess Who? – de vrijdag

Le Guess Who? was dit jaar wel heel geslaagd. Veel moois, en dan heb ik Ought nog gemist, en de Swans, en de hele donderdag en zondag, en… Een korte opsomming van wat ik wel zag. Eerst de vrijdag: