Het is veertig jaar geleden dat de eerste lp van de Ramones verscheen. Dat herinner ik me niet. Het volgende wel.
Aan de eerste keer dat ik de Ramones zag optreden heb ik een klein trauma overgehouden. 8 juni 1988, Paradiso, Amsterdam. Ik was zeventien. Misschien een jaar eerder had ik van een vriend een paar cassettebandjes gekregen. Het was niets minder dan een openbaring geweest. Vooral het live-album It’s Alive draaide ik vrijwel dagelijks. Mijn zoektocht naar échte muziek – een barre tocht langs Toppopuitzendingen, schoolfeesten waarop uitsluitend disco werd gedraaid en klasgenoten die me Duran Duran, Spandau Ballet, U2 of The Simple Minds aanraadden – had eindelijk iets opgeleverd. Lees verder